TY - JOUR ID - 89068 TI - اصل ممنوعیت استناد به عمل نامشروع خویش؛ مطالعه‏ای تطبیقی در فقه اسلامی و حقوق ایران JO - مجله علمی "حقوق خصوصی" JA - JOLT LA - fa SN - 2008-840X AU - ایزانلو, محسن AU - غفاری, امیر AU - عرب اسدی, طاها AD - دانشیار، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران AD - دانشجوی دکتری، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، پردیس مرکزی دانشگاه تهران، تهران، ایران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 19 IS - 1 SP - 247 EP - 270 KW - اخلاق و حقوق KW - اصول کلی حقوقی KW - حرمت نفاق KW - ممنوعیت استناد به عمل نامشروع خویش DO - 10.22059/jolt.2022.346317.1007122 N2 - یکی از مباحث مهم، که در مباحث حقوق ایران معمولاً مغفول واقع می‌شود، تأثیر ارتکاب عمل نامشروع بر حقوق اشخاص است. در این رابطه، اصل ممنوعیت استناد به عمل نامشروع خویش اقتضای آن دارد که آلوده بودن دستان شخص در نتیجۀ ارتکاب عملی ناروا منجر به محرومیتش از دیگر حقوقی شود که در شرایط عادی از این رهگذر بدو می‌رسیده است. در این اثر تلاش شد با استفاده از روش تحلیلی‌ـ کتابخانه‌ای به این پرسش اصلی پاسخ داده شود که آیا اشخاص از استناد به عمل نامشروع خویش ممنوع هستند؟ موارد و مصادیق ممنوعیت استناد به عمل نامشروع خویش کدام است و اثر وضعی چنین ممنوعیتی چیست؟ در پاسخ به این پرسش‏ها و با بهره‌گیری و تحلیلِ آثار فقها به این نتیجه دست ‌یافته شد که پذیرش این اصل، تحت شرایطی، هیچ ناسازگاری با مبانی نظام حقوقی ما ندارد و در قوانین موجود پاسخ‌هایی درخور به مثابة ضمانت اجرایِ مناسب این اصل می‌توان یافت. UR - https://jolt.ut.ac.ir/article_89068.html L1 - https://jolt.ut.ac.ir/article_89068_8c83e94bd3e0b9a0944e4078384f8044.pdf ER -