تحریم های بین المللی، ابزار سیاست ملی یا ضمانت اجرایی بین المللی

نویسنده

چکیده

از قرن نوزدهم به همراه پیشرفت انسان در عرصه علم و تکنولوژی ، نیاز جوامع به یکدیگر افزایش یافته ، به گونه ای که امروزه هیچ کشوری را نمی توان یافت که خود را بی نیاز از سایر کشورها بداند . بر اساس یکی از راههای اعمال فشار بر کشورهای نقض کننده حقوق بین الملل ، استفاده از ابزار تحریم های بین المللی است ، تا کشورهای مذکور رفتار خود را تعدیل نمایند . اگر چه در مواردی کشورهای قدرتمند از این ابزار سوء استفاده کرده و از آن در جهت منافع ملی و سیاست های سلطه گرانه خود استفاده کرده اند .، لیکن استفاده از تحریم بین المللی به عنوان اقدام متقابل و نیز نوعی اقدام جمعی از سوی شورای امنیت مشروع بوده و چنانچه انجام آن با بررسی وضعیت کشور خاطی و نقاط ضعف آن همراه باشد و برای هر کشور تحریم خاص اعمال گردد، می توان به کارایی تحریم به عنوان ضمانت اجرایی مؤثر امیدوار بود .

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Form 19 century with development of man in science and technology, needs of countries to each other is increasing. So one of ways induce states to comply with its international obligations under international law is international boycotts.
Although in some cases powerful states, as U.S.A. to abuse from this means for national interests, but use of boycott as “counter measure” and a kind of sanction from security council is legal.
The effectiveness of boycotts and sanctions in general depends, however, on the objectives pursued, highly dependent on the boycotting states and universal participation in application of the measures.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Boycotting states
  • Breaching states
  • Couter measure
  • International Boycotts
  • Primary boycott
  • Secondary boycott
  • United Nations