بیماری های روانی و بار اثبات در سیستم عدالت کیفری ایران

نویسنده

چکیده

مجانین در سیستم حقوق کیفری ایران به عنوان یک قاعده کلی همانند سیستم‌های حقوق کیفری در کشورهای دیگر، از مسوولیت کیفری مبرا هستند. قانون مجازات عمومی 1304(اصلاحی 1352) اشخاص بیمار را از نظر روانی به دو دسته تقسیم‌بندی کرده بود: کسانی که به طود کامل از مسوولیت کیفری مبرا بودند و کسانی که از بیماریهای روانی خفیفی رنج می‌بردند و از مسوولیت تخفیف یافته برخوردار بودند. اما ماده 51 قانون مجازات اسلامی 1370 مقرر می‌دارد"جنون به هر درجه‌ای که باشد رافع مسوولیت کیفری است". در حالی که برخی افراد از بیماری‌های روانی خاصی دنج می‌برند بدون این که از نظر پزشکی و روانپزشکی دیوانه تلقی شوند. همچنین برخی از مجرمین در حین ارتکاب جرم عاقل بوده ولی بعداً دچار جنون می‌شوند.این مقاله ضمن بررسی وضعیت جنون از دیدگاه قوانین کیفری فعلی ایران، این موضوع را مورد بررسی قرار می‌دهد که آیا متهم که مدعی جنون می‌باشد باید ادعای خود را اثبات کند یا دادستان باید فقدان جنون را ثابت نماید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

As a rule, like other criminal legal systems, insane people are exempted from criminal liability in Iranian criminal law. The previous penal code, replaced in 1982, had classified the mentally ill people into two groups. Those completely insane were totally free from criminal liability and those suffering from less serious mental illnesses benefit to some extent liable to a certain lenient degree. While Article 51 of the Islamic Penal Code provides that insanity, to any degree, exempts perpetrators from criminal liability. This article tries first to discuss the criminal liability of insane and mental ill people in Iran. Then, the burden of proving the sanity of perpetrators will be discussed

کلیدواژه‌ها [English]

  • burden of proof
  • Criminal Liability
  • Insanity
  • mentally ill persons