قرارداد بیع زمانی

نویسنده

چکیده

قرارداد بیع زمانی یا مالکیت ادواری نوع جدیدی از قراردادهای بیع اموال غیرمنقول است که بر اثر ضروریات زندگی مدرن به وجود آمده است. ویژگی این قراردادها این است که مالکیت ملک برای زمان محدودی در سال به خریدار منتقل می‌شود. بدین ترتیب خریدار ملک برخلاف قراردادهای بیع سنتی که در آن‌ها بر ملک خریداری شده به صورت کامل در تمام سال مالکیت می‌یابد، فقط برای مدت محدودی در سال، مثلا برای فروردین ماه، مالکیت می‌یابد. در نتیجه ملک موضوع قرارداد، عملا دارای چندین مالک می‌شود که هر یک آن را برای زمان مشخصی تصاحب می‌نماید. بر این اساس، تمام قیمت ملک با توجه به زمان‌های مختلف سال میان مالکین آن تقسیم می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Time sharing contracts are a new type of contracts relating to immovable property created in response to modern life necessities. The main feature of this type of contract is that the ownership of property is transferred to the buyer for a limited period of the year. Unlike traditional sale contracts in which the buyer acquires the complete and continuous ownership of the property purchased, in time sharing contracts the buyer owns the property only for a limited period of each year, in January for example. Thus, the property in question may be owned for a limited period during a year by a number of owners. This article discusses the status and content of time sharing contracts by considering certain European countries

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ownership
  • Property
  • time sharing
  • time sharing contracts