حسن نیت در انعقاد قرارداد در حقوق انگلیس و ایران

نویسندگان

1 استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران

2 کارشناس ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه مازندران

چکیده

امروزه حسن نیت به عنوان یکی از اصول اخلاقی، در حقوق قراردادها جایگاهی بس شگرف یافته است، به گونه‌ای که در برخی از نظام‌های حقوقی، به عنوان یک قاعده لازم الرعایه در مراحل انعقاد، اجرا و تفسیر قرارداد شناخته می‌شود. قریب به اتفاق کشورهای دارای حقوق نوشته، در این گروه جای می‌گیرند. مقاله حاضر صرفا جایگاه حسن نیت را در مرحله انعقاد قرارداد مورد بررسی قرار می‌دهد؛ مرحله‌ای که از مذاکرات مقدماتی آغاز می‌شود و غالباً تا مرحله الحاق قبول به ایجاب ادامه می‌یابد. با بررسی سیستم‌های حقوقی ایران و انگلیس درمی‌یابیم که رعایت حسن نیت در هیچ یک از این دو نظام حقوقی، جز در موارد استثنایی، در مرحله انعقاد قرارداد به عنوان یک قاعده کلی مورد پذیرش قرار نگرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Good Faith in Contract Formation in English and Iranian Law

نویسندگان [English]

  • Fakhroddin Asqari Aghmashadi 1
  • Hamid-Reza Abouei 2
1
2
چکیده [English]

“Good faith” as one of the ethical rules has found an important position in contract law. In many countries, good faith is regarded as a mandatory rule to be respected in formation, performance and interpretation of contracts. Good faith is a fundamental principle in almost all civil law countries. This article deals only with good faith in formation of contract. The duty to observe good faith begins from negotiations and pre-contractual relations. In this article, the position of good faith in formation of contract in English and Iranian legal systems will be reviewed. We conclude that unlike civil law countries, the observance of good faith in formation of contract is not regarded as a general rule in common law of England and Iranian law.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Duress
  • fair transactions
  • formation of contract
  • good faith
  • misrepresentation